می خواهم از هفته ی وحدت بنویسم ، از معنای عمیقی که در آن نهفته است . ” وحدت” آه که چه واژه ی زیبایی ست. کاش می توانستم دستم را بر در و سر این هفته بگذارم و آنرا به اندازه ی یک سال کِشش دهم.
کاش این هفته ها به سالیان سال می کشید و همبستگی من و دیگر برادران مسلمانم به سن کل تاریخ می رسید.
خدایی بالای سرمان داریم و و پیام آوری از سوی او ، پیامبری که ولادتش برای جهانیان به خصوص مسلمانان ، نعمتی است بی اندازه . حال این اختلاف روایت بین اهل تسنن و شیعه بهانه است برای توافق هرچه بیشتر
مایی که روزی ۵ مرتبه در نمازهایمان برای خدایی واحد نماز می خوانیم چرا وحدت را در متن زندگی هامان دعوت نکنیم.
این هفته ی عزیز برای من بهانه ای است که دیگر برادران مسلمانم را در آغوش محبت کشم و دست دوستی و همبستگی به سمت آنان دراز کنم.
تجربه های انقلاب کبیر اسلامی ایران که امروز می تواند چراغ راه ما باشد این است که :
سلاح مهم ملت ها در مواجهه با ابرقدرت ها و حکام مزدور، اتحاد و یکپارچگی آن ها است. دشمن شما تلاش می کند با انواع ترفندها یکپارچگی شما را از بین ببرد. اتحاد خود را بر محور دین و نجات کشور از شر مزدوران دشمن، حفظ کنید.
